ഇടവപ്പാതിയില്‍ ഇന്ന് ഞാന്‍ കുടയിലും നനഞ്ഞു .....
മഴയും കാറ്റും...
എന്റെ ബാല്യത്തിന്‍ ഓര്‍മയില്‍ ....
എന്റെ ബാല്യത്തിന്‍ ഓര്‍മയില്‍ ....
മഴ നനയുന്നതേ അറിഞ്ഞില്ല...
സ്കൂള്‍ വരാന്തയില്‍ മഴകണ്ട് അങ്ങിനെ നില്‍ക്കാം..
തിരുച്ചുപോകാന്‍ കുടയില്ല.. പല വര്‍ണ കുടകള്‍ ചൂടി
രാധയും സീതയും ലക്ഷ്മിയും നടന്നകലുമ്പോള്‍ കുടയില്ലാത്ത
എന്‍ സങ്കടം ..കണ്ണുനീര്‍ മഴയായിരുന്നു.... പെയ്തൊഴിയാത്ത...
തിരുച്ചുപോകാന്‍ കുടയില്ല.. പല വര്‍ണ കുടകള്‍ ചൂടി
രാധയും സീതയും ലക്ഷ്മിയും നടന്നകലുമ്പോള്‍ കുടയില്ലാത്ത
എന്‍ സങ്കടം ..കണ്ണുനീര്‍ മഴയായിരുന്നു.... പെയ്തൊഴിയാത്ത...
അന്ന് ഞാന്‍ കുടയെ സ്നേഹിച്ചു ...
ഇന്നെന്റെ പോപ്പികുടയുടെ
കമ്പികളിലൂടെ ഒഴുകിയെത്തുന്ന മഴത്തുള്ളികള്‍ സ്വര്‍ണ തുള്ളികളായി
എന്നിലെക്കിറങ്ങുമ്പോള്‍ .. മഴയെ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നു .
മാരി പൂമാരി ... എന്ന് മൂളി പോകുന്നു
കമ്പികളിലൂടെ ഒഴുകിയെത്തുന്ന മഴത്തുള്ളികള്‍ സ്വര്‍ണ തുള്ളികളായി
എന്നിലെക്കിറങ്ങുമ്പോള്‍ .. മഴയെ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നു .
മാരി പൂമാരി ... എന്ന് മൂളി പോകുന്നു
പോപ്പി കുട എന്ന് എഴുതിയത് ശരി ആയില്ല..........!
ReplyDeleteഅത് കവിതയുടെ അഭംഗി കൂട്ടുന്നു....!
അന്ന് കുടയില്ലാതെ നനഞ്ഞു , ഇന്ന് കുടയുണ്ടായിട്ടും നനഞ്ഞു
ReplyDeleteഒരു കവിതയുടെ പിറവിക്കു സാധൂകരണം വന്നു
അത് നല്ല ഭാഷയില്‍ ചമച്ചതിന് അഭിനന്ദനങ്ങള്‍ !