പ്രണയിക്കുമ്പോള് മഴ തേടുന്ന
വേഴാമ്പലിന്റെ ആത്മ സംഘര്ഷമാണ്
പ്രണയികളുടെ ചിരിയും കളിയും
പവിഴ മണികള് പോലെ മാറിയും മറിഞ്ഞും
പ്രണയിക്കുമ്പോള് ഹൃദയത്തില് ഒരു നദി സ്പന്ദിച്ചു തുടങ്ങുകയായി
നടപ്പിലും ഇരിപ്പിലും ഉണര്വ്വിലും ഉറക്കത്തിലും
പ്രണയത്തിന്റെ കാതര സ്വരം അവരെ വഴി നടത്തുന്നു
വെണ്ചന്ദ്ര ലേഖയില് മിഴി ചേര്ത്ത്
വിദൂരസ്തനായ കാമുകനോട് സ്വകാര്യം പറയാം
അവന്റെ ചിരിയുടെ ഗൂഡാര്ത്ഥം ചികഞ്ഞു രാവ് തീര്ക്കാം
ജാലക പടി വാതില് കടന്നു വരുന്നൊരു
മിന്നല് പിണര് ശോഭയില്
അവന്റെ മിഴിയിലെ പ്രണയാങ്കുരം ദര്ശിക്കാം
ചില സന്ധ്യകളില് വാടിയ മുല്ലയായി
അവള് തേന്മാവു തേടുമ്പോള്
പറയുമവന് " പ്രിയേ, മിഴിനീരോപ്പുക ,
വരുംകാലം നമക്കുള്ളതല്ലേ "